ارزیابی اثرات تغییر اقلیم بر منابع آب سطحی تجدیدپذیر سی حوضة آبریز کشور

در سال​های اخیر مقادیر بارندگی و جریان‏های سطحی سی حوضة آبریز ایران نسبت به نیم قرن گذشته به شدت کاهش یافته است. در این پژوهش حوضه‏های مذکور به‏عنوان‏ مطالعة موردی انتخاب شده و هدف از اجرای آن ارزیابی اثرهای احتمالی تغییر اقلیم در بارندگی و منابع آب سطحی تجدیدپذیر است‏. برای بررسی این موضوع، مقادیر بارندگی و آبدهی اندازه‏گیری‏شدة این حوضه‏ها از سال 1347 تا 1397 در سه دورة آماری از 1347-1397، 1347-1377، و 1377-1397 طبقه‏بندی شد. سرانجام، با آزمون‏های آماری t استیودنت، من​- ویتنی، من- کندال گرافیکی روند تغییرپذیری داده‏ها در سطح اطمینان 95درصد و 99درصد با SPSS محاسبه شد. به موجب نتایج این پژوهش، معلوم شد روند بارندگی بلندمدت همة حوضه‏ها منفی بوده و میانگین حجم جریان‏های سطحی تجدیدپذیر بیست سال اخیر نسبت به میانگین پنجاه سال بین 13- تا 61- درصد کاهش یافته و آمارة  U(ti)   همة آن‏ها منفی است. به‏نظر می‏رسد علت آن تغییر اقلیم است‏. به‏عنوان‏ مثال، آمارة U(ti)  بارش‏ها در حوضة کارون 2.77-، مارون جراحی 2.18-، در کرخه 1.98-، غرب ایران 1.78-، و قره‏سو- گرگان 2.70+ است‏. در مقایسه با آن آمارة U(ti)  آبدهی آن‏ها به‏ترتیب 3.35-، 3.07-، 4.51-، 2.87-، و 3.29- است‏.